Bu soruyu bir kopya girişimi olarak değerlendirmenizi istiyorum. Nasıl mı? Şöyle: Camide kılınan namazlardan sonra dua ediyoruz. Ediyoruz ama imamın izin verdiği süre zarfında. Yani ellerimizi kaldırıyoruz ve başlıyoruz bir şeyler istemeye. Hepimizin kendince öncelikleri, istekleri var. Bu normal. Yalnız bazen imam cömertlik (!) ediyor ve bu süreyi uzatıyor. Uzatıyor dediğim yani benim isteyeceklerim bitiyor. Evet. Hazinesi sonsuz olan Allah’tan isteyecek bir şey bulamıyorum. Böyle durumlarda başa dönüyorum ve istediğim şeyleri yeniden istiyorum. İmam yine “velhamdü lillâhi rabbil âlemîn” demezse öyle kalakalıyorum. Bu seferde eller açık öylece beklemek garip görünür diye dudaklarımı kıpırdatıyorum. Bir yandan da özellikle dedelere bakıyorum “Yahu ne istiyorlar Allah’tan bu kadar?” diye. Fakat daha garibi imam duayı bitirince herkes bir Fatiha miktarını aşmadan duayı bitiriyor. Oysa bu maç değil ki son düdükten sonra gol olmasın. Allah ile başbaşayız, isteyebildiğimiz kadar istemeliyiz. Bazen herkes camiden çıkıp gitmeli biz orda kalmalıyız belki. Gerçi Allah’tan istemek için yer ve zaman sınırlaması yok. Ama eminim güzel dua cümleleri vardır dedim ve dualarımı zenginleştirmek için kendimce bazı derlemeler yaptım. Bence herkes kısa bir araştırma yapıp dualarını süslemeli. Birebir ezberlemek zorunda olmadığımız notunu da düşmeliyim.
Sizin de kişisel olmayan güzel dualarınız varsa bu yazıya yorum olarak ekleyebilirsiniz. Birbirimizin dualarından kopya çekmenin bir mahsuru olmasa gerek.
İşte Kur'an ve hadislerden seçtiğim dualar: